این آدم هارا کجای دلم بزارم ؟ وقتی انقدر وحشیانه با زبانشان دلت را پاره پاره میکنند..
این خیابان ها را کجای دلم بزارم ؟ وقتی انقدر با بدجنسی ردِ پاها را یادآوریت میکنند؟
این عطر های آشنا را کجای دلم بزارم؟
 وقتی از ترسِ یادآوری خاطرات پایم را به مکان شلوغ نمیذارم.
این گل های سرخِ را کجای دلم بزارم؟
وقتی مدتهاست هیچ کس به دستم نداده؟
از تمام این ها که بگذریم  این اتاق این قاب عکس
 این لباس های خاک خرده این نت های موسیقی..
این جای خالی..
این هارا کجای دلم بذارم؟
نمیشود بیایی تا دوباره دلم پر شود از "تو"
نمیشود بیایی تا من به دلم بگویم *ظرفیت تکمیل* ؟
اگر تو نیایی این زخم زبان ها..
ین سوالهای بیجای ادمهارا...
کجای دلم بزارم؟ تو بگو!
این همه خستگی را کجا بذارمُ فرار کنم ...

" ســـــــــــمــــــــــــــــــــن "